- gargulec
- gargouille
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
gargulec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. garguleclca; lm D. garguleclców {{/stl 8}}{{stl 7}} ozdobne zakończenie wylotu rynny dachowej w postaci głowy zwierzęcia; rzygacz <fr.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gargulec — m II, D. garguleclca; lm M. garguleclce, D. garguleclców archit. «ozdobne, wystające zakończenie rynny dachowej, zwykle w formie paszczy lub leżącej półpostaci fantastycznych zwierząt; rzygacz» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
rzygacz — m II, D. a; lm M. e, D. y ( ów) → gargulec … Słownik języka polskiego
rzygacz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. y, {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co gargulec. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień